ΔΙΑΣΠΟΡΑ-ΡΑΔΙΟ-WEBTV: Νερό ή ρεύμα; Το δίλημμα για τους Βέλγους…

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ιδρύματος Milieu Centraal, ολλανδικού ημικρατικού οργανισμού πληροφόρησης που στόχο έχει την ευαισθητοποίηση σχετικά με την κατανάλωση ενέργειας και το περιβάλλον, οι Βέλγοι περνούν κατά μέσο όρο εννέα λεπτά στο ντους. Για να μειωθεί ο λογαριασμός, αυτή η διάρκεια θα πρέπει να ελαττωθεί κατά τέσσερα λεπτά και επομένως να μην υπερβαίνει τα πέντε λεπτά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όφελος 140 ευρώ ετησίως στον λογαριασμό, εξοικονόμηση 15.000 λίτρων ζεστού νερού και 618 kWh φυσικού αερίου τον χρόνο.

Και ενώ οι πολίτες του Βελγίου επωμίζονται άλλη μία μείωση του βασικότερου αγαθού για την επιβίωσή τους, δίκαιο θα ήτανε να γνωρίζουμε ότι μία από τις ανείπωτες απαιτήσεις της πυρηνικής ενέργειας είναι ότι χρειάζεται πολύ περισσότερο νερό από σχεδόν όλες τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) δείχνουν ότι το 45% των πυρηνικών σταθμών χρησιμοποιεί τη θάλασσα για ψύξη εφάπαξ και το 25% χρησιμοποιεί πύργους ψύξης από δίκτυα ύδρευσης. Το 15% χρησιμοποιεί λίμνες και το 14% ποτάμια.

Το Ινστιτούτο Πυρηνικής Ενέργειας εκτιμά ότι ένας πυρηνικός αντιδραστήρας απαιτεί από 1.514 έως 2.725 λίτρα νερού ανά Μεγαβατώρα (MWh) το οποίο ισοδυναμεί με δισεκατομμύρια γαλόνια νερού ετησίως.

Το Βέλγιο έχει στην κατοχή του 7 πυρηνικά εργοστάσια ενώ η χώρα είχε δεσμευτεί να προχωρήσει προοδευτικά στην εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας στη βελγική νομοθεσία το 2003.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόρων επτά χώρες της ΕΕ υποφέρουν ήδη από λειψυδρία, μεταξύ των οποίων η Ισπανία, η Ιταλία και το Βέλγιο, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Παρ’ όλα αυτά στις 18 Σεπτεμβρίου ο πρωθυπουργός της χώρας Αλεξάντερ Ντε Κρο ανακοίνωσε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποφάσισε να συνεχίσει να αξιοποιεί τους δύο πιο πρόσφατους πυρηνικούς ηλεκτροπαραγωγικούς της σταθμούς για τουλάχιστον 10 χρόνια παραπάνω από ό,τι προγραμματιζόταν, δηλαδή έως το 2035 καθώς η μισή και πλέον ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώθηκε στο Βέλγιο το 2021 παρήχθη από τους πυρηνικούς της σταθμούς. Και όλα αυτά όταν σύμφωνα με έρευνα του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (ULB) περίπου το 10% του πληθυσμού των Βρυξελλών δυσκολεύεται να έχει πρόσβαση σε νερό καθώς αρκετοί είναι οι πολίτες που έχουν στέγαση, αλλά μπορεί να δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους ή να έχουν προβλήματα με τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.

Το παράδειγμα του Βελγίου δυστυχώς εκπροσωπεί ένα σύνηθες πλέον μοντέλο κράτους – πολίτη όπου ο πολίτης έχει μηδαμινή συμμετοχή στις αποφάσεις του κράτους. Οι κυβερνήσεις παίρνουν τις αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψιν τις συμφωνίες που έχουν με τις μεγαλοεταιρείες δεν δίνουνε χώρο σε νέες μορφές ενέργειες φιλικές προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο και μεταφέρουν στην συνείδηση των ανθρώπων το πρόβλημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος και όχι μόνο, εξευτελίζοντας τους ηθικά και σωματικά χωρίς στην ουσία να τους προσφέρουν λύση για την βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου αλλά αναγκάζοντας τους απλά να επιβιώνουν.

Ήρθε η ώρα ο πολίτης να μπορεί να συμμετέχει στα κοινά και να λαμβάνει μέρος σε αποφάσεις που θα τερματίζουν το άδικο αλλά και θα αναδιαμορφώνουν ένα ενεργειακό κρατικό μοντέλο που θα αξιοποιεί όλες τις πρωτογενείς πηγές μέσω ενός μηχανισμού που θα έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Επιμέλεια - Σύνταξη: Ειρήνη Κοκολογιάννη